Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, οι περισσότερες ασθένειες από τις οποίες οι άνθρωποι των ανεπτυγμένων κοινωνιών υποφέρουν μακροχρόνια, χάνουν πολύτιμα παραγωγικά χρόνια και τελικά τη ζωή τους, μπορούν να προληφθούν. Η απάντηση στο τεράστιο αυτό πρόβλημα της δημόσιας υγείας μπορεί να δοθεί μέσα από την ενδυνάμωση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και την επικέντρωσή της σε προγράμματα προαγωγής υγείας και πρόληψης. Σε όλη μου τη ζωή έχω παλέψει – και συνεχίζω να παλεύω – για αυτό. Η Ελλάδα, ωστόσο, εξακολουθεί να βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις στην Ευρώπη στις δαπάνες πόρων για την πρόληψη. Η επένδυση σε υπηρεσίες προαγωγής της υγείας, εκπαίδευσης και επικοινωνίας της, εστιάζοντας στις κοινωνικές ομάδες που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη, και η ριζική μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας με έμφαση στην πρωτοβάθμια φροντίδα αποτελούν μονόδρομο στην προσπάθεια να βελτιώσουμε την υγεία του πληθυσμού. Στην προσπάθεια αυτή, και προκειμένου να διασφαλίσουμε δικαιοσύνη στην υγεία για όλους, χρειάζεται παράλληλα να βελτιώσουμε τους κοινωνικο-οικονομικούς παράγοντες που επηρεάζουν την υγεία. Χρειάζεται μία διατομεακή προσέγγιση με δράση σε όλα τα επίπεδα, και συνεργασία σε αντικείμενα όπως την παιδεία, εργασία και το περιβάλλον.

Η δικαιοσύνη και στην εργασία αποτελεί βασική υποχρέωση κάθε δημοκρατικής κοινωνίας. Πρέπει να διασφαλίσουμε για όλους ένα υγιές, ασφαλές και ποιοτικό εργασιακό περιβάλλον. Ένα εργασιακό περιβάλλον που προσφέρει δίκαιη αμοιβή, περιορίζει τους επαγγελματικούς κινδύνους και προφυλάσσει την ισορροπία μεταξύ οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής. Για τα θέματα αυτά έχω αγωνιστεί από τα πρώτα χρόνια της καριέρας μου. Έχοντας υπάρξει η πρώτη που δίδαξα το μάθημα της Ιατρικής της Εργασίας στη χώρα μας, συνέβαλλα ουσιαστικά ώστε να συσταθεί και να θεμελιωθει η ειδικότητα του ιατρού εργασίας, αλλά και στη νομοθέτηση σημαντικών ζητημάτων εργασιακής υγείας και ασφάλειας.

Με γνώμονα πάντα την ανάδειξη και διασφάλιση των θεμάτων αυτών, ίδρυσα αργότερα το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα στην Ιατρική Αθηνών «Επαγγελματική και Περιβαλλοντική Υγεία» και συνέχισα ενεργά το επιστημονικό και ερευνητικό μου έργο στο πεδίο.

Βασική προτεραιότητα για ένα δίκαιο κράτος είναι η εξάλειψη ή έστω η μείωση του κοινωνικού αποκλεισμού και των ανισοτήτων σε όλα τα επίπεδα. Η πολιτεία οφείλει να διασφαλίζει ίσες ευκαιρίες και ποιότητα ζωής για όλους. Ο τόπος και η ίδια η κατοικία μας, το σχολείο και η εκπαίδευση που λαμβάνουμε, τα μέσα μετακίνησης που χρησιμοποιούμε, η ύπαρξη πρασίνου γύρω μας, μπορούν να οδηγήσουν σε ανισότητες που επηρεάζουν την υγεία μας. Είναι καθήκον της πολιτείας να προωθήσει λύσεις που θα εξασφαλίσουν ισότιμη πρόσβαση για όλους τους πολίτες όχι μόνο στην υγεία, αλλά και στην παιδεία, την εργασία, και την ενεργό συμμετοχή τους στα κοινά. Έχω αφιερωθεί στην υποστήριξη και φροντίδα των ευάλωτων ομάδων και σκοπός μου είναι να μην σταματήσω να μάχομαι για αυτό.